کود زیستی دکتر بیو ضمن تامین بخشی از نیتروژن مورد نیاز گیاه، رشد آن را از طریق تولید و ترشح ترکیبات طبیعی محرک رشد گیاهی ببهبود می بخشد. استفاده از این محصول موجب تسریع و افزایش جوانه زنی، ریشه زایی و گلدهی گیاهان می شود. این محصول یک کود زیستی با کلیه ویژگی های منحصر به فرد یک کود ارگانیک است.
با تولید انواع آنزیم ها، اسیدهای آلی، آمینواسیدهای ضروری، انواع هورمون ها و محرک های رشد، ویتامین ها، مواد پیش نیاز ساخت پروتئین ها، کربوهیدراتهای لیپیدها و اسیدهای نوکلوئیک موجب تسریع و افزایش جوانه زنی، ریشه زایی و گلدهی گیاهان می شود.
نحوه استفاده:
مصرف خاکی (همراه با آبیاری)
محصولات باغی: ۱ تا ۳ لیتر در هکتار، هر ۴ هفته در صورت نیاز تکرار کنید.
محصولات زراعی: ۱ تا ۳ لیتر در هکتار، از ابتدای زمان کاشت شروع نمایید و هر ۴ هفته در صورت نیاز تکرار کنید.
تیمار بذر (بذرمال)
محصولات باغی: ۱ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلوگرم بذر، قبل از کاشت استفاده شود.
محصولات زراعی: ۱ لیتر به ازای هر ۲۰۰ کیلوگرم بذر، قبل از کاشت استفاده شود.
نهال و نشاء
۱ لیتر کود را در ۱۰۰ لیتر آب حل نمایید و ریشه نهال یا نشاء را در آن فرو برید و بلافاصله برای کاشتن آنها اقدام کنید.
چالکود
۱ تا ۲ لیتر کود را در ۱۰۰ لیتر آب حل نمایید و یک لیتر از محلول را در محل چالکود پای درختان بریزید.
هر میلی لیتر این محصول، محتوی حداقل ده میلیون باکتری Azotobacter Chroococcum است.
نحوه نگهداری:
– ماندگاری کود در دمای بین 22 تا 30 درجه سلسیوس به مدت 6 ماه و در دمای یخچال به مدت 9 ماه است.
– محصول دور از نور و حرارت نگهداری و از یخ زدگی محافظت شود. انتقال محصول در دمای محیطی بلامانع است.
– دور از دسترس کودکان نگهداری شود.
– رنگ سیاه محصول نشان از فاسد شدن آن می باشد.
– بوی ترشیدگی و بادکردگی محصول علامت فساد محصول نیست.
کود زیستی چیست؟
کودهای زیستی (کود بیولوژیک) به مواد حاصلخیزکنندهای گفته میشود که دارای تعداد کافی از یک یا چند گونه از میکروارگانیسمهای سودمند خاکزی هستند. کودهای زیستی، ریزاندامگانهایی (میکروارگانیسمهایی) هستند که قادرند عناصر غذایی خاک را در یک فرایند زیستی تبدیل به مواد مغذی همچون ویتامینها و دیگر مواد معدنی کرده و به ریشه خاک برساند. مصرف کودهای زیستی کم هزینه تر هستند و در اکوسیستم آلودگی به وجود نمیآورد. کودهای زیستی مواد نگهدارندهٔ میکروارگانیزمهای سودمند خاک میباشند.
با توجه به تقاضای روزافزون برای مصرف فراوردههای کشاورزی زیستی، که بنمایه آن بر مدیریت درست خاک و محیط رشد گیاه و درخت بنیان است، به گونهای عمل میشود که در تغذیه گیاهان و درختان، تعادل بین عناصر مورد نیاز در خاک به هم نخورد و در هنگام رشد نیز، نیازی به استفاده از سموم و آفتکشها نباشد. و در تغذیه خاک کشاورزی، به جای استفاده از کود شیمیایی ار کودهای طبیعی نظیر خاک برگ، جلبک و کودهای حیوانی و بیولوژیکی استفاده شود. در صورت نیاز به مبارزه با آفتها نیز به جای کاربرد سموم و آفتکشهای شیمیایی، از شیوههای زیستی همچون ریزاندامگان کارآ، کفشدوزک، زنبورها و باکتریها و یا از ارقام مقاوم به آفتها در کشت و زرع، بهرهبرداری میشود و در این نوع کشاورزی از دانههای اصلاح شده ژنتیکی و در معرض تابش پرتو قرار گرفته استفاده نمیشود.
از این سو، محصول نهایی که به دست مصرف کننده میرسد بدور از باقیماندههای سمی و شیمیایی و ماده نگهدارنده خواهد بود. از سوی دیگر، فراوردههای خوراکی با کیفیت، که محصول کودهای زیستی است نه تنها باعث رضایت مصرف کنندگان میشود بلکه تأمین و تضمین سلامت جسمی آنان را نیز در پی دارد.
مزایای استفاده از کود زیستی:
1 – افزایش میزان مواد غذایی و مواد آلی خاک
2 – کاهش نیاز به مصرف کود های شیمیایی
3 – افزایش قدرت جذب مواد غذایی توسط گیاهان
4 – جلوگیری از فرسایش خاک
5 – گوگرد موجود در کود سبب اصلاح شوری خاک می شود
چرا باید از کودهای زیستی استفاده کنیم؟
خوراک زیستی به خورراکهایی گفته میشود که بدون استفاده از کودهای شیمیایی، آفتکشها و علفکشهای مصنوعی و دگرگونیهای ژنتیک تولید شده باشند. نیاز به غذای زیستی (غذای عاری از ترکیبات شیمیایی و فرایند شده بدون افزودنیها) فاقد سموم دفع آفات به سرعت رو به افزایش است. این سموم برای کشتن ارگانیسمها طراحی میشوند و بنابراین یک خطر جدی برای سلامت انسان محسوب میشود. طبق اعلام انستیتوی ملی سرطان ۳۰ درصد حشرهکشها، ۶۰ درصد علفکشها و ۹۰ درصد قارچها سرطانزا هستند. و این تنها یکی از اثرات جانبی منفی است. این مواد شیمیایی میتوانند به سیستم عصبی و هورمونی آسیب برسانند. کودکان بیش از بزرگسالان در برابر سموم کشاورزی آسیبپذیرند. در واقع آنها نسبت به اندام کوچکشان در معرض درصد بالاتری از این مواد قرار دارند.
با توجه به اینکه ۲/۱ درصد اراضی کشاورزی جهان در ایران قرار دارد و فقط ۳/۰ درصد سموم مصرفی جهان در ایران مصرف میشود در وضعیت بهتری نسبت به میانگین جهان قرار دارد، بنابراین توصیه میشود برای پایهگذاری سیستم کشاورزی زیستی در ایران همزمان با توسعه تولید این محصولات در مورد ایجاد زمینههای عرضه مطمئن در شبکه توزیع نیز برنامهریزی لازم صورت گیرد زیرا اقتصادی کردن کشاورزی زیستی برای توسعه و گسترش آن ضروری است.