گیاه پپرومیا قاشقی به همراه گلدان سفال

گل قاشقی با نام انگلیسی Desert privet و نام علمی Peperomia magnoliaefolia که در فارسی پپرومیا، قاشقی نامیده می شود.

پپرومیا از گیاهان همیشه سبز و از خانواده ی پیپراسه (فلفلی ها) PIPERACEAE می باشد. دارای گونه های مختلف و اغلب دارای برگ گوشتی و نیمه گوشتی و جثه ای کوچک هستند. بیش از چهارصد گونه از این خانواده شناخته شده، منشأ این گیاهان، آمریکای جنوبی (برزیل) و آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری است؛ حتی دیده شده که در مناطق گرمسیر روی تنه درختان می روید. گیاهی است همیشه سبز – ارتفاع گیاه در حدود 25 سانتیمتر – برگها گوشتی و تخم مرغی شکل بوده و براق و ابلق با رنگهای سفید – کرمی در متن سبز رنگ و پر از فرورفتگی و برجستگیها ، به رنگ سبز تیره با رگه های سبز روشن.

شرایط نگهداری گیاه پپرومیا قاشقی:

نور پپرومیا قاشقی:

برگ قاشقی جز گل های مقاوم به نور کم است. مکان اصلی رشد این گیاه در جنگل های تاریک است و به خاطر همین توان تحمل محیط های کم نور آپارتمان را داراد و از گیاهان مقاوم در سایه و نور کم به حساب می آید.
 

نیم سایه آفتاب و نور کنار پنجره احتیاجات نوری آن را تامین می کند، احتیاج به مراقبت در برابر اشعه مستقیم آفتاب به خصوص در ظهر دارد.  نور مستقیم خورشید، برگ‌های این گیاه را می‌سوزاند.

آبیاری پپرومیا قاشقی:

به محیطی مرطوب نیاز دارد بنابراین در مقدار آبیاری گل قاشقی دقت کنید و نگذارید تا بستر خاک کاملا خشک شود. البته این به معنی خیس و غرقابی شدن خاک نیست زیرا در اینصورت و آبیاری بیش از اندازه، ممکن است گیاه دچار پوسیدگی ریشه شود و از بین برود. بنابراین بهتر است زمانی گیاه را آب دهید که سطح خاک نیمه خشک-نیمه مرطوب شده باشد.

همچنین در نحوه آبیاری گل قاشقی این را مد نظر قرار دهید که آبیاری بیش از اندازه موجب ظهور نواحی تاول شکل بر روی برگها می‌شود که در صورت بروز چنین مشکلی، مدتی گلدان را آب ندهید تا سطح خاک خشک شود و دفعه بعد حجم کمتری از آب را استفاده کنید. هر چند یک بار برگها را غبارپاشی کنید تا علاوه بر شستشوی برگها از گرد و غبار رطوبت محیط افزایش یابد.

میزان رطوبت لازم برای برگ قاشقی حد‌ود‌ ۵۰  د‌رصد‌ است. چنانچه رطوبت و حرارت و سرما از حد خود تجاوز کند لکه‌هایی بر روی سطح برگ ظاهر می‌شود و برگ را بی‌حس می‌کند و برگ می‌افتد.

دمای پپرومیا قاشقی:

دمای مناسب برای گل قاشقی دمای ۲۵ درجه است . حداقل دمای گل قاشقی در زمستان ۱۵ درجه است که قابلیت نحمل آنرا دارد. البته تا ۱۰ درجه سانتیگراد نیز مقاومت می‌کند و از بین نمی‌رود اما به تدریج برگهای آن خواهند ریخت.

با کاهش دما آبیاری این گیاه را نیز کاهش دهید. در چنین شرایطی به گیاه کود ندهید. دمای بالا نیز موجب چروکیده شدن برگها و خشک شدن آنها می شود بخصوص اگر در این شرایط گیاه خشکی نیز بکشد.

کوددهی پپرومیا قاشقی:

به صورت ماهانه در بهار و تابستان به این گیاه کود بدهید به این ترتیب که کود گیاهان آپارتمانی را رقیق کنید تا قوت آن به نصف کاهش پیدا کند. تغذیه‌ی پپرومیا در پاییز و زمستان ضرورتی ندارد.

خاک پپرومیا قاشقی:

 خاک مناسب برای نگهداری گل قاشقی باید سبک با زهکش خوب باشد، خاک لیمونی یا مخلوطی از خاک معمولی + خاک برگ + شن یا خاک برگ + پرلیت و یا هر ترکیب دیگری که آب را به خوبی از خودش عبور بدهد.

برای این گیاه از خاک گلدانی شل استفاده کنید که آب به سرعت از آن عبور می‌کند.

تعویض و اندازه گلدان پپرومیا قاشقی:

زمان مناسب برای تغییر گلدان، فصل بهار است و خاک مناسب برای آن مخلوطی از خاک چوب و تورب و ماسه است. گلدان را باید در محل کاملاً روشن و دور از اشعه ی مستقیم آفتاب قرار داد. در این صورت سنبله گل سفید یا کرم رنگی تولید می کند.

زمانی که ریشه‌ی گیاه گلدان فعلی را پر کرده‌است می‌توانید آن را به گلدان بزرگ‌تری منتقل کنید. کاشت پپرومیا در گلدانی که بیش از حد بزرگ است، مانع از این می‌شود که خاک گلدان خشک شود و در نتیجه ریشه‌ی گیاه می‌پوسد.

تکثیر پپرومیا قاشقی:

این گیاه به آسانی از قلمه‌های برگ، قلمه‌ّهای ساقه و شاخه‌ها تکثیر می‌شود. اطمینان حاصل کنید که انتهای بریده شده از برگ‌های گیاه قاشقی یا ساقه‌هایی که برای تکثیر این گیاه استفاده می‌شوند به مدت چند ساعت یا یک شب قبل از کاشت بمانند تا خشک ‌شوند.

هرس گیاه پپرومیا قاشقی:

این گیاه نیاز به هرس خاصی ندارد مگر جدا کردن برگهای زرد و آسیب دیده. همچنین در صورت علاقه به پرپشت شدن این گیاه و تحریک رشد ساقه های جانبی می توان ساقه را سرزنی کرد. هرس گل برگ قاشقی بدین صورت است که حدود ۵ سانتیمتر از نوک ساقه را باید کوتاه کرد تا از قسمتهای پایین ساقه های جدید شروع به رشد کنند.

البته اگر ساقه مذکور بسیار بلند شده است می توان بیش از ۵ سانت از آن قطع نمود و حتی فقط حدود یک سوم طول آن باقی گذاشت و بقیه را قطع کرد. به هر حال سالی یک مرتبه هرس کنید و در هر مرتبه هرس بیش از ۳۰٪ از حجم کل شاخسار را کوتاه نکنید.